Minister pracy i polityki społecznej przedłożył projekt programu działania, który ma na celu zwiększenie aktywności zawodowej osób powyżej 50 roku życia.
Zadaniem programu będzie wydłużenie aktywności zawodowej pracowników po 50 roku życia. Na pakiet rozwiązań zwiększających zatrudnienie złożą się m.in.:
- obniżenie kosztów pracy związanych z zatrudnieniem pracowników „50+”
- zmiana systemu szkoleń i podnoszenia kwalifikacji,
- wprowadzenie elastycznych form zatrudnienia.
Obniżenie kosztów pracy będzie polegało na zwolnieniu pracodawców z opłacania składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za osoby w wieku przedemerytalnym (55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn). Ponadto pracodawcy będą czasowo zwolnieni z odprowadzania składek w razie zatrudnienia osób bezrobotnych w wieku ponad 50 lat.
Program przewiduje także zmniejszenie liczby dni chorobowych (z 33 do 14 dni w roku), za które pracodawcy wypłacają wynagrodzenie pracownikom po 50 roku życia.
Dla tej grupy wiekowej przewiduje się również:
- ułatwienia w organizowaniu bezpłatnego dojazdu do pracy,
- umożliwienie korzystania z doradztwa zawodowego poprzez tworzenie systemu bezpłatnych szkoleń skierowanych wyłącznie do osób powyżej 45 roku życia,
- budowanie indywidualnych planów wsparcia
dla bezrobotnych, zagrożonych utratą pracy i biernych zawodowo, - tworzenie indywidualnych ścieżek kształcenia,
- promocję profilaktyki zdrowotnej,
- uelastycznienie czasu pracy dla pracowników po 50 roku życia.
Udogodnienia przewidziano ponadto dla osób niepełnosprawnych oraz ich pracodawców. Przewiduje się m.in. uproszczenie procedur związanych z zatrudnianiem niepełnosprawnych oraz zniesienie limitów zarobkowych dla osób pobierających rentę z tytułu niezdolności do pracy.
Łączne skutki realizacji programu Solidarność pokoleń „50+” w latach 2009-2015 wyniosą ok. 23 mld zł. Na kwotę tę składają się m.in.:
- wydatki na aktywne programy rynku pracy, finansowane z Funduszu pracy i Europejskiego Funduszu Społecznego,
- zmniejszenie wpływów z tytułu składek do Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
- zwiększenie wydatków na świadczenia chorobowe FUS,
- wydatki Funduszu Emerytur Pomostowych.
Program finansowany będzie ze środków budżetowych oraz z Europejskiego Funduszu Społecznego, a jego realizacja przyczyni się równocześnie do wzrostu wpływów budżetowych – chociażby z tytułu podatku dochodowego.
Program powinien przyczynić się do osiągnięcia do 2020 r. wskaźnika zatrudnienia dla osób w wieku 55-64 lata na poziomie 50 proc. W Polsce wskaźnik ten spadł z 34 proc. w 1997 r. do 28 proc. w 2006 r.
Zwiększenie wskaźnika zatrudnienia osób po 50 roku życia jest niezbędne dla utrzymania wysokiego wzrostu gospodarczego. Zakłada się, że najbardziej intensywne działania dotyczące programu będą realizowane do 2015 r., ponieważ w tym okresie Polska będzie otrzymywać najwięcej środków finansowych z Europejskiego Funduszu Społecznego.
Działania dotyczące aktywizacji zawodowej i integracji na rynku pracy będą wykonywane na poziomie regionalnym, dlatego ważne jest zaangażowanie w program wojewódzkich, powiatowych i gminnych władz samorządowych.
