Jeżeli się nie uda, spędźmy kilka dni osobno. Wykorzystajmy ten czas, żeby robić dokładnie to, na co nam przyjdzie ochota – radzi Izabela Kielczyk. Najczęściej rodziny, pary czy grupy znajomych, którzy jadą na wakacje razem, unikają takich rozmów aż do pierwszej kłótni, która zwykle wybucha już w czasie urlopu. Takie konflikty to kolejny powód, dla którego urlop – zamiast z wypoczynkiem – wielu z nas kojarzy się ze stresem.

„Zadaniowe” podejście do wakacji jest charakterystyczne dla Polaków, ale inne narody już się z tego „leczą”. Jak wynika z sondażu Eurobarometru z maja tego roku, dla jednej trzeciej Europejczyków najważniejszym celem letniego wyjazdu jest „wypoczynek i rekreacja”. 27 proc. stawia na „dziedzictwo kulturowe” kraju, do którego się wybierają, a 14 proc. – na „możliwości rozrywki” . To znaczy, że największa grupa planuje latem po prostu poleniuchować: – To wcale nie jest zła tendencja.

Nicnierobienie pomaga nam się zregenerować i nabrać dystansu do naszych problemów. Dlatego, kiedy zapracowany menedżer pyta, czy powinien w ramach wypoczynku, chodzić na tai chi, odpowiadam: „Niech pan się najpierw porządnie wyśpi” – mówi Izabela Kielczyk. – Nauczyliśmy się, że kiedy nic nie robimy, marnujemy czas. A lenistwo jest nam potrzebne, bo poprawia nasze samopoczucie, pozwala spokojnie pomyśleć, wyciszyć się.

Pamiętajmy też, że – aby efektywnie odpocząć – musimy odciąć się od pracy. Możemy dać sobie dwa, trzy dni, by odpowiedzieć na służbowe maile i wykonać niezbędne telefony, ale potem powinniśmy dać sobie prawo do lenistwa, zwiedzania czy innych aktywności, zupełnie nie związanych z naszymi codziennymi zmartwieniami.

Apla
O czym należy pamiętać, aby czas urlopu był czasem realnego wypoczynku?
• Co najmniej trzytygodniowy urlop jest niezbędny, żeby nasz organizm mógł naprawdę wypocząć – trzy tygodnie urlopu to minimum, aby organizm mógł zregenerować siły.
• Ważne jest wyhamowanie przed i po urlopie.
• Pamiętaj, że pierwsze dni od momentu zakończenia pracy to adaptacja do warunków urlopowych i atmosferycznych.
• Trzeba stopniowo przestawiać organizm i naszą psychikę z etapu aktywności zawodowej na etap urlopowy.
• Liczy się nie tylko długość urlopu, ale także sposób, w jaki go spędzamy.