Stanford Edwards Thompson. Urodzony w 1867 roku w Ogdenburgu zapisał się na kartach historii myśli organizatorskiej dzięki owocnym badaniom nad ustaleniem normatywów czasu pracy (głównie prac budowlanych).
Zanim jednak zaczął badania zajmował się (mogąc się już poszczycić tytułem inżyniera Instytutu Technologicznego Massachusetts) projektowaniem i organizowaniem zakładów przemysłowych.
W 1895 współpracował z F.W. Taylorem. W roku 1896 Thompsona zaczął studium normatywów czasu pracy – rozpoczynając od ustaleniem normatywów czasu dla głównych robót budowlanych. Praca nad tym zagadnieniem pochłonęła 6 lat jego życia, które zaowocowały pierwszym katalogiem normatywów czasu robót budowlanych.
Dla przykładu podam, że czynności wraz z odpowiadającymi im normatywami dla jednego tylko zawodu obejmowały 250 stron tego katalogu. Dodatkowym efektem działalności Thompsona było opracowanie środków orgatechnicznych, do których zalicza się arkusz pomiarów chronometrażowych.
Po zakończeniu I wojny światowej, podczas której służył Thompson w wojsku jako pułkownik, został on powołany przez H. Hoovera na członka komisji do badania organizacji przemysłu. Z ramienia tej komisji zajmował się zarówno bliskim mu budownictwem oraz przemysłem obuwniczym. Kolejnym wyróżnieniem było powołanie Thompsona w skład komisji do spraw bezrobocia przez prezydenta W. Hardinga.
Ponadto w latach dwudziestych S.E. Thompson związał się z Uniwersytetem Harvarda, na którym wykładał. Do najwybitniejszych prac S.E. Thompsona należą między innymi „Treatise on Concrete” i „Concrete Costs”.
W 1926 r. Thompsonowi został nadany tytuł członka Instytutu Naukowej Organizacji w Warszawie
