Poziom objęcia społeczeństwa systemem emerytalnym wydaje się zależeć od zamożności kraju. W krajach wysokorozwiniętych są nim objęci niemal wszyscy pracujący, podczas gdy w krajach ubogich zazwyczaj obejmuje on jedynie wąską grupę społeczeńdstwa, często jedynie urzędników państwowych czy wojsko.

Kraje rozwinięte mają problemy demograficzne (współczynnik dzietności wynosi mniej niż 2,1 dzieci, konieczne dla odbudowy populacji). Okres edukacji wydłuża się do ponad 25 lat, a zazwyczaj podjęcie pierwszej pracy opóźnia decyzje o posiadaniu dzieci. Oczekiwana długość życia również się wydłuża i obecnie przekracza znacznie 70 lat.

Dodatkowo w wielu krajach funkcjonują możliwości przechodzenia na wcześniejsze emerytury (zazwyczaj pomiędzy 55 a 60 rokiem życia) co pracodawcy często wykorzystują, żeby wymienić siłę roboczą na młodszą, lepiej wykształconą i zdecydowanie tańszą. Do niedawna wieku emerytalnego nie podnoszono, a w niektórych krajach nawet go obniżano. Początkowo ratunkiem wydawało się podnoszenie składek, ale osiągnęły one już taki poziom, że dalsze ich podnoszenie często nie jest możliwe.

Kraje takie jak Niemcy, Francja czy Japonia muszą dopłacać z budżetu znaczne kwoty przekraczające 20% wartości wypłacanych swiadczeń. Deficyty dotykające publiczne systemy emerytalne zmuszają Państwa do ich reformowania. Podobne problemy dotknęły też systemy emerytalne wzorowane na systemie Beveridge’a.

Preferencje społeczeństw Unii Europejskiej w zakresie zmian w systemach emerytalnych – badania Eurobarometer sprzed kilku lat.

Współcześni pracownicy, znacznie bardziej sceptycznie odnoszą się do perspektywy zabezpieczenia emerytalnego zapewnianego przez państwa. Z drugiej strony oczekiwania są wysokie i 53% respondentów uznaje poziom stopy zastąpienia w wysokości co najmniej 70% jako wystarczający do godnego życia. Większość (61%) przyszłych emerytów oczekuje, że emerytury z systemów państwowych będą głównym źródłem dochodu na emeryturze. Jednocześnie 92% mieszkańców Unii Europejskiej zgadza się ze stwierdzeniem, że gwarantowana minimalna emerytura powinna być podstawowym prawem każdego obywatela. Jedynie blisko połowa (56%) respondentów uważa, że wysokość emerytury powinna zależeć od wysokości wypracowanych składek.

Utrzymanie obecnych poziomów świadczeń nawet kosztem podniesienia wysokości podatków czy składek zyskuje największe poparcie podczas gdy podnoszenie wieku emerytalnego aby wydłużyć czas pracy jest najmniej popularnym rozwiązaniem w krajach Unii Europejskiej.