• Średnie koszty ponoszone przez pracodawców na opiekę medyczną i ochronę zdrowia pracowników wzrosły w Europie o 3,3% w 2010 roku
• Na wzrost kosztów wpływają wzrost cen świadczeń medycznych, zwiększone wykorzystanie usług, demografia oraz złożoność procedur medycznych
• W Polsce wzrost kosztów związanych z opieką medyczną był na poziomie średniej europejskiej – 3,3%
Dane na temat opieki zdrowotnej oferowanej przez pracodawców europejskich zebrane zostały w ramach badania Mercer „2010 Pan-European Health & Benefits Survey”. Badanie to przeprowadzone zostało w 14 krajach Europy i uwzględnia odpowiedzi 556 pracodawców. Świadczenia zdrowotne obejmują prywatną opiekę medyczną i szereg innych świadczeń dotyczących zdrowia, takich jak: ubezpieczenia od poważnych zachorowań, programy pomocy dla pracowników, świadczenia stomatologiczne i okulistyczne, badania zdrowia, członkostwo w klubach sportowych (fitness, siłownia) oraz programy typu „wellness”.
Koszty ponoszone przez pracodawców na opiekę medyczną i ochronę zdrowia swoich pracowników wzrosły w Europie o 3,3 % w 2010 roku. Dla wielu europejskich gospodarek był to wzrost silniejszy od wzrostu płac czy inflacji.
W takim samym tempie koszty opieki medycznej wzrosły w Polsce (3,3%) – w tempie wyższym od inflacji choć niższym od wzrostu wynagrodzeń. W Europie najwyższy wzrost kosztów dotyczył Irlandii i Wielkiej Brytanii – 4,9% (wykres 1*). Dla porównania, w Stanach Zjednoczonych przeciętny koszt świadczeń zdrowotnych na jednego pracownika wzrósł o 6,9% w 2010 roku.
Wzrost kosztów opieki medycznej jest efektem postępu w medycynie w zakresie badań i stosowanych technologii. Prowadzi to do rozwoju coraz bardziej skutecznych – i coraz bardziej kosztownych – narzędzi diagnostycznych i procedur medycznych. Ponadto, starzenie się społeczeństw i niepewność na rynkach finansowych powodują, że rządy ograniczają poziom świadczeń z publicznej służby zdrowia w odpowiedzi na kurczące się budżety na wydatki publiczne.
Krzysztof Nowak, członek zarządu Mercer, komentuje: „Rządy europejskich państw przenoszą koszty ochrony zdrowia na pracodawców i pracowników w formie wyższych podatków, obniżenia ulg podatkowych, ograniczenia świadczeń z publicznej służby zdrowia, prywatyzacji, wyższych kosztów świadczeń czy ograniczania dostępności usług medycznych. Z drugiej strony presję na pracodawców wywierają pracownicy oraz związki zawodowe, aby sponsorowana opieka medyczna była coraz lepszej jakości.”